تربیت کودک از مسائل اساسی در آینده کودک میباشد

مسئله ی تربیت کودکان در جامعه ی امروز یکی از مهمترین مسائل و دغدغه های خانواده هاست ، اکثر خانواده هایی که صاحب فرزند هستند به دنبال راهکار های مناسب برای تربیت بهتر فرزندشان هستند ، متاسفانه باید این نکته را بدانیم در اکثر موارد حتی والدینی که بر روی تربیت کودکان خود حساس هستند نیز به دلیل نااگاهی به آنها صدمه های جبران نشدنی می زنند در این مطلب قصد داریم  به شما چند رفتار نامناسب و آسیب زننده و اثرات ناشی از آنها را که از حوزه روانشناسی کودک میدانیم آموزش دهیم:

درد و دل کردن با فرزندان

درد و دل کردن با کودکان به آنها صدمات غیر قابل جبرانی میزند شما با درد و دل کردن با کودکتان از او امنیت عاطفی اش را می گیرید و در سن او باعث میشوید او خود را مسئول شکست های شما و مشکلات شما بداند و با این کار فرصت رشد متناسب با سن را از کودک خود سلب می کنید بهتر است بجای گفتن مشکلات خود به فرزندتان آنها را با مشاور و یا روانشناس درمیان بگذارید.

پس چگونه میتوانیم با کودک درباره ی مسائل مختلف صحبت کرد؟

اگر کودک شاهد واقعه ای بود یا قصد داشتید که درباره ی مسئله ای به او درسی دهید، میتوانید بدون دخالت دادن احساسات خود (احساسات منفی مثل ناراحتی و عذاب وجدان و…)مسائل را به صورت آموزشی و پند آموز به آنها بگویید :

برای مثال اگر تصادف کرده اید بجای گفتن اینکه:مردم چرا اینقدر بد رانندگی میکنن؟ متوجه نیستند ممکن است کسی را زیر بگیرند

به کودک بگویید :اگر کسی با سرعت بالا یا به صورت غیر قانونی رانندگی کند به بقیه  آسیب میرساند پس حواستو جمع کن وقتی که رانندگی کردی درست رانندگی کنی،تا به کسی آسیبی نرسد

هرگز به کودک احساس گناهکاری ندهید

کودکان تا سن یازده سالگی به بعد  معنی دزدی و دروغگویی و… را به خوبی متوجه نمیشنود پس بعد از انجام کار اشتباه آنها را متهم به گناهکاری و بچه ی بد بودن نکنید هرگز از جمله هایی با مضموم زیر استفاده نکنید:

تو بچه خوبی نیستی

تو بچه بدی هستی

خدا تورو دوست نداره

خدا دروغگوهارو دوست نداره

خدا میبرتت جهنم

دست و پا چلفتی

استفاده  از این سری جملات باعث ایجاد حس گناهکاری در کودکان میشود و حس گناهکاری مانع ایجاد خلاقیت در کودک میشود به زبان ساده تر شما وقتی خودتان را فردی بی عرضه و گناهکار بدانید سطح انتظارتان پایین آمده و باعث ایجاد فرصت بیشتری برای اشتباه کردن میشوید و همچنین فکر گناهکار بودن به کودک این حس را منتقل میکند که غیر قابل دوست داشته شدن است ، اعتماد به نفس و عزت نفس کودک را تخریب میکند.

پس دفعه بعد هرگاه کودکتان اشتباهی مرتکب شد تمامی شخصیت کودک را زیر سوال نبرید وفقط از کار اشتباه او انتقاد کنید برای مثال:اگر کودکتان اسباب بازی دوستش را بی اجازه برداشت به جای گفتن اینکه تو بچه بدی هستی بگویید:اینکه وسیله ی کسی را بدون اجازه او برداری کار خیلی بدیه تو دوست داری اسباب بازیاتو کسی برداره مال خودش کنه؟

 برای راحتی فرزندانتان کارهای روزمره آنها را تقبل نکنید

کار های روزانه کودکان مثل جمع کردن وسایل یا کمک به خانواده (درحد توان سنیشان)باعث قوی شدن حس احساس مسئولیت آنها در بزرگسالی میشود پس با قبول وظایف شخصی آنها،افرادی بی مسئولیت تربیت میشوند پس هرچقدر این مسئولیت ها جزئی بودند از انجام دادن انها به جای فرزندتان خودداری کنید

از اینکه فرزندتان اشتباه کند جلوگیری نکنید

در روانشناسی کودک اگر کودکان اشتباه نکنند یاد نمیگیرند ،باید بدانید اشتباه کردن یکی از راه های آموزشی برای کودکان است پس بگذارید که کودکان اشتباه کنند و از اشتباهشان درس بگیرند.

به کودک خود آموزش دهید که از اشتباه کردن نترسد و اشتباهات را فرصتی برای یادگیری در نظر بگیرد؛ همیشه به او بگویید که هرکسی ممکن است اشتباه کند و از اشتباه کردن نهراسید چون اشتباه بخشی از یادگیری است

باید بدانید افراد سالم افرادی هستند که راحت با اشتباهشان کنار می آیند پس از اشتباه کودکانتان جلوگیری نکنید .

منبع : مجله روانشناسی انگار که